Sibirya Buzunda 37.000 Yıldır Korunan Kılıç Dişli Kedi Yavrusu Bulundu

Sibirya’nın sürekli donmuş topraklarında bulunan 37.000 yıllık, neredeyse mükemmel durumdaki kılıç dişli bir kedi yavrusu, soyu tükenmiş bir yırtıcı hayvanın varlığına ışık tutuyor. Keşif, 2020 yılında Kuzey Kutup Dairesi’nin kuzeyindeki Badyarikha Nehri yakınında yapıldı. Başı, ön ayakları ve vücudun üst kısmını içeren donmuş kalıntılar Homotherium latidens türüne aittir. 35.500-37.000 yıl önce yaşadığı tahmin edilen bu geç Pleistosen canlı, anatomisine ve görünümüne eşi benzeri görülmemiş bir bakış sunuyor.

Araştırmacılar tarafından yürütülen radyokarbon tarihleme ve diş analizleri, yavrunun öldüğü sırada yaklaşık üç haftalık olduğunu gösteriyor. Çenesinde çıkan bebek kesici dişler önemli bir ipucu oldu. Bilim adamları, vücudunun bozulmamış durumda donmasına neden olan ani bir olay nedeniyle yaşamının kısaldığına inanıyor.

Detaylı Koruma Benzersiz Özellikleri Ortaya Çıkarır

Yavru kedinin yumuşak kahverengi kürkle kaplı vücudu, keskin pençelerin yanı sıra dudaklarındaki sağlam bıyıkları ve iyi korunmuş ayak tabanlarını korur. Araştırmacılar, kılıç dişli kedilerin anatomisinin anlaşılmasında bu yumuşak dokuların önemini vurguladılar; fosilleşmiş iskeletlerin uzun süredir ortaya çıkaramadığı ayrıntılar.

Rusya Bilimler Akademisi’nden paleontolog ve Scientific Reports’ta yayınlanan çalışmanın baş yazarı Dr. Andrey Lopatin, yavrunun kalın boynunun modern aslanlarda görülenin iki katı kalınlığında olduğunu belirtti. Kaslı yapısı ve geniş ayakları, karlı ortamlara uyum sağladığını gösteriyor ve günümüzün büyük kedilerine benzer davranışsal özelliklerin kanıtını sunuyor.

Evrimsel Farklılığa İlişkin Bilgiler

Homotherium modern aslanlarla benzerlikler taşısa da daha kısa gövdesi, daha uzun bacakları ve benzersiz oranları bu yavru örnekte bile gözlendi. Dr Lopatin, bu anatomik yapının yırtıcı hayvanın soğuk ve sert iklimlerde avlanma yeteneğine işaret ettiğinin altını çizdi.

Bu keşif Homotherium hakkındaki bilgimizi genişletiyor ve aynı zamanda tarih öncesi ekosistemlerle nadir, somut bir bağlantı sağlıyor.