Nazım Peker: Şartlar değişince, insanlar da değişiyor mu? – Habererk, Güncel Son Dakika Haberleri

sn. Kazım Gültepe’nin katkıları ile yorumlamaya göre.

Sâdi Şirazi: ”İnsan bir damla kan ve bin endişe”,

Thomas Hobbes,(1588-1679) ise: ”insan, insan kuruldudur” demiş.

Ünlü romancı Dostoyevski insanoğlu için: ”Önce biraz ağlaştılar, ama alıştılar. aşağılık insanoğlu her şeye alışır” demiş.

Kur’an-ı Kerimde de: ”Şüphesiz insan çok zalimdir, çok nankördür.”

Demek istediğim ki, insanoğlunun yaptıklarına da şaşırmak gerekiyor.

Sevgili dostlarımız, özelliklerimiz, karakterimiz değişir mi ne gösterebilir?

Çok sayıda insan hayır, asla kalıcı diyebilir.

Sevgili okurlarım ne var ki değişimde, bir hayat gerçeği değil mi?

Zaman içinde kabul etsek te etmesek de bir çok şey değişmiyor mu?

Hele işin içine para ve servet de girmişse.

Yıllarca oturduğumuz evler, başarılar atmaya, kırmaya kıyamadığımız eşyalar değişmiyor mu?

Öyle ki, günümüzde cinsiyet bile değişimi mümkün ve mümkün. Köyümüz, mahallemiz, arkadaşlarımız değişmiyor mu?

Yaşadığımız dönemleri, günleri, anıları elbette silip atamayız. Onu tekrar sıfırdan başlatamayız. Her şey değişiyor belki birçok insan, bu değişimin farkında bile olamıyor.

Değişim, insanın bazen içinde bazen de görünür veya görünür biçimde devam eder. Belki de değişime alışırız ama farkında bile olamayız, bazen de kabul etmeyiz.

Bir öykü ile devam edelim:

Zamanında bir eve yeni gelinmiş, evde çok kötü bir koku varmış. Gelin her sabah erkenden temizliğe başlıyormuş akşama kadar bütün evi silip süpürüyormuş.

Bu bir hafta devam etmiş. Gelin bir hafta sonra evde artık o kötü kokudan eser kalmamış. Gelin, sevinçle kaynananın yanında koşmuş ve demiş ki anne darılma ama geldiğimde; evinizin çok kötü durumdaydı; sildim süpürdüm şimdi mis gibi oldu bak. Kaynanası gülümsemeyle gelinine bakmış ve şöyle demiş. Ahhh gelinim ah! senin gibi on gelin daha gelse bu evin kokusu yine gitmez, senin yanmanın kokuya alışması”

Bazen çok iyi koşullarımızı ve metanet sahibi olduğumuzu sandığımız insanlar, ufak bir olaya karşı ne kadar da kişiliksiz olduklarına tanık oluyoruz. Bu da, görmekle görmek farklı şeylerdir sözünde olduğu gibi yaşadığımızde yanıldığımızı anlarız.

Mutsuzluk belki de asrımızın en büyük sorunlarından biri. İnsanlık her geçen gün kendisini, zor koşulları içinde buluyor. Sentetik şehirlere, köylerden şehre göçlere, hızla ilerlemek teknolojiye uyumu sağlamak, uyum sağlamak, ister istemez değişime yol açmaktadır.

Aslında oluşan insanlar değil, değişimin nedeni saydığımız maskeler midir?

Belki kendimizde değişme ve değişme olabiliriz ama hayatın ömrü içinde bunun farkında bile olamayız. Burada zor olan muhtemelen sevdiklerimiz, değer verdiklerimiz değiştiklerini kabul edilmeleri gerekse de.

Bu, şu şekilde oluyor: Değerler, emeklerin karşılığını insanlar gün geldiğinde sizi bozuk para gibi harcadığında; İşte o zaman sizde değişiklik yapıyorsunuz.

Eğitimci-Yazar