Gökbilimciler James Webb Uzay Teleskobu’nu (JWST) kullanarak 13 milyar yıl geçmişe bakarken şaşırtıcı bir şeyi ortaya çıkardılar. Tek başına asılı duruyor gibi görünen süper kütleli kara delik destekli kuasarlar tespit ettiler. Bu çok tuhaf çünkü mevcut teorilere göre kara deliklerin hızla büyüyebilmesi için çok sayıda malzemeyle çevrelenmesi gerekiyor. Ancak bu kuasarlar, bu büyümeyi destekleyecek yakıtın çok az olduğu veya hiç olmadığı bölgelerde görünüyor ve bu da bilim adamlarının kafalarını karıştırmasına neden oluyor.
MIT’de fizik alanında yardımcı doçent olan Anna-Christina Eilers liderliğindeki bir ekip, bilinen en eski kuasarlardan beşini inceledi. Bazıları maddeyle dolu ortamlardayken diğerleri neredeyse boştu ve bu beklenmedik bir durumdu. Tipik olarak kuasarlar, kara deliklerini büyütmek için yoğun bir çevreye ihtiyaç duyarlar, ancak bu özel olanlar, olağan gaz ve toz kaynağı olmadan büyüyor gibi görünüyor. Eilers’in belirttiği gibi, “Yakınlarında onları besleyecek hiçbir şey yoksa, bu kuasarların nasıl bu kadar büyük büyüdüğünü açıklamak zor.”
Kara Delik Büyüme Teorilerine Karşı Zorluklar
Mevcut evrende, süper kütleli kara delikler galaksilerin merkezinde yer alır ve çevredeki maddelerle beslenerek kuasar olarak bildiğimiz parlak fenomeni yaratırlar. Ancak yeni keşfedilen kuasarların gerekli kaynaklara sahip olmadığı görülüyor. Bu durum büyük bir soruyu gündeme getiriyor: Bu kara delikler nasıl bu kadar kısa sürede bu kadar hızlı büyüdü? Şu anda kara delik oluşumuna ilişkin mevcut teoriler JWST’nin gösterdiğini açıklayamıyor gibi görünüyor.
Bu keşif cevapladığından daha fazla soruyu gündeme getiriyor. Ekip, görünüşte “boş” olan bu kuasar alanlarından bazılarının aslında kozmik tozun arkasında malzeme saklıyor olabileceğini düşünüyor. Şimdi gözden kaçırılanları bulup bulamayacaklarını görmek için gözlemlerinde değişiklik yapmayı planlıyorlar. Açık olan şu ki, bu süper kütleli kara deliklerin evrenin tarihinde nasıl bu kadar erken ortaya çıktığını anlamaktan hâlâ çok uzaktayız.