İskeletler, Antik Ergenlerin Modern Ergenlerle Benzer Ergenlik Dönemi Geçirdiğini Ortaya Çıkardı, Çalışma Buldu

Son araştırmalar, 10.000 ila 30.000 yıl önce, Buzul Çağı sırasında yaşayan gençlerin, modern gençlerle hemen hemen aynı yaşta ergenliğe girdiğini ortaya koydu. Reading Üniversitesi’nden bir biyoarkeolog olan Mary Lewis liderliğindeki uluslararası bir arkeolog ekibi, İtalya, Rusya ve Çekya’daki çeşitli arkeolojik alanlardan 13 ergenin iskelet kalıntılarını inceledi. 12 Eylül’de The Journal of Human Evolution’da yayınlanan çalışma, ergenliğin farklı aşamalarını değerlendirmek için kemiklerdeki “olgunlaşma belirteçlerini” kullandı.

Buz Devri Ergenlerinde Ergenlik Sürecini Anlamak

Bebekler yetişkinlerin yaklaşık iki katı kemikle doğarlar ve bu kemikler yaşlandıkça birbirine kaynar. Bu süreç ergenlik evrelerini anlamak için önemlidir, örneğin ergenlik büyüme atağı, adetin başlangıcı ve cinsel olgunluğu gösteren kemiklerin son kaynaşması.

Araştırmacılar, Buz Devri gençlerinin, modern avcı-toplayıcı gruplara benzer şekilde, 13 ila 16 yaşları arasında büyüme ataklarını yaşadıklarını belirleyebildiler. Bu eski bireyler için fiziksel olgunluk, ergenlerin tipik olarak 16 ila 18 yaşları arasında olgunlaştığı modern Batı toplumlarından biraz daha geç, 16 ila 21 arasında gerçekleşti.

Buz Devri Ergenliği ve Modern Karşılaştırmalardan İçgörüler

Mary Lewis, Buz Devri gençlerinin ergenliğe yaklaşık 13,5 yaşında başlamasının şaşırtıcı olduğunu buldu, bu da modern tahminlerle örtüşüyor ve insan cinsel olgunlaşması için olası bir “genetik plan”a işaret ediyor. Ancak, özellikle adet başlangıcında farklılıklar vardı.

Araştırma, Buzul Çağı’ndaki kadınların adet görmeye en erken 16 veya 17 yaşında başladığını, bunun da günümüzde ABD’de ortalama 11,9 yaş olan yaştan daha geç, ancak modern avcı-toplayıcı gruplara benzer olduğunu ortaya koydu.

Antik Ergenliğe Bir Pencere

Victoria Üniversitesi’nden Paleolitik arkeoloğu April Nowell, bu araştırmanın ergenliğe dair uzun vadeli bir bakış açısı sunduğunu belirtiyor. Modern ergenlerin binlerce yıldır büyük ölçüde değişmeden kalmış bir örüntüyü takip ettiğini ortaya koyuyor.