Samanyolu da dahil olmak üzere çoğu galaksinin merkezinde süper kütleli kara deliklerin var olduğuna inanılıyor. Ancak bazı durumlarda bu tür iki kara deliğin birbirlerinin yörüngesinde dönerek ikili sistemler oluşturduğu düşünülüyor. Yerçekimsel olarak birbirine bağlı bu çiftler, galaksi oluşumunun dinamikleri ve uzay-zamanın davranışı hakkında önemli bilgiler sağlayabilir. Ancak geleneksel teleskoplar kullanılarak doğrudan gözlemlenemedikleri için, doğaları gereği bunları tespit etmek zorluklar içeriyor.
The Conversation’ın aktardığı araştırmaya göre galaksiler birleştiğinde ikili kara delikler oluşabiliyor. Bu tür çarpışmalar sırasında, birleşen galaksilerden gelen kara delikler, kütleçekim kuvvetleri tarafından yakınlaştırılır. Sonunda, milyonlarca yıl içinde daha büyük bir kara deliğe dönüşmeden önce bir ikili sistem oluşturabilirler.
Bu sistemler, Albert Einstein’ın genel görelilik teorisinin öngördüğü uzay-zamandaki dalgalanmalar olan yerçekimi dalgalarını yayar. Lazer Girişimölçer Yerçekimi Dalgası Gözlemevi (LIGO) gibi gözlemevleri bu dalgaları tespit ediyor, ancak bireysel ikili dosyaların yerini belirlemek hala zor.
The Conversation tarafından bildirildiği üzere araştırmacılar, aktif bir galaksi olan PG 1553+153’te potansiyel bir ikili kara delik sistemi belirlediler. Gözlemler, yaklaşık her 2,2 yılda bir periyodik ışık değişimlerini ortaya çıkardı; bu, yörüngede dönen iki kara deliğin varlığına işaret ediyor olabilir.
Gaz birikimi nedeniyle muazzam enerji yayan aktif galaktik çekirdekler sıklıkla bu tür döngüsel modeller sergiler. Ancak bu modeller, jet yalpalamaları gibi daha fazla araştırma gerektiren diğer olgulardan da kaynaklanabilir.
The Conversation tarafından bildirildiği üzere, bir asırdan uzun bir süreye yayılan arşiv verilerini kullandılar ve PG 1553+153’te 20 yıllık ikincil bir ışık değişimi modeli tanımlandı. Bu ek kanıt, ikili kara delik hipotezini destekliyor ve sistemin kütleleri 2,5:1 oranında olan iki kara delik içerdiğini öne sürüyor. Ancak nihai onay, belirli yerçekimsel dalgaları tespit etmek için pulsar zamanlama dizilerindeki ilerlemelere bağlı olabilir.
Çalışma, tarihsel verilerin ve modern simülasyonların karmaşık kozmik olayların anlaşılmasına nasıl katkıda bulunduğunu vurguluyor. Bulgular, galaktik evrim ve kara delik davranışı hakkındaki bilgileri ilerletirken, gelecekteki teknolojik gelişmelerin bu keşifleri daha da iyileştirmesi bekleniyor.