Bir yıl önce, çevrimiçi dergi Correctiv, aşırı sağcı çevrelerin bir toplantısına ilişkin bir araştırma yayınladı. Orada tartışılan “geri dönüş” planları kitlesel gösterilere yol açtı. Ona ne oldu?
Eski “Alhambra” sineması, Brandenburg’daki Luckenwalde’nin tam merkezinde, arka bahçede, göze çarpmayan bir konumda bulunuyor. Kırmızı ön kapı açıldığında gıcırdıyor. Küçük fuaye, döşemeli oturma alanı ve GDR tasarımındaki duvar panelleri geçmiş zamanların cazibesini yansıtıyor. Penceresiz oda rahat bir oturma odasına benziyor. Caroline Fritsch ahşap panelli tezgaha bar taburesini yerleştirirken “Bir araya gelmek için güzel bir yer” diyor.
“Elhamra” yerel kültürel kalkınma derneği tarafından yönetilmektedir. “Burada Luckenwalde’deyiz” girişimi burada buluşuyor. Fritsch ve diğer gönüllüler bir yıldır Berlin’in güneyindeki şehirde demokratik uyum için şu slogan altında düzenli kampanyalar planlıyorlar: tartışma grupları, konferanslar ve konserler.
Taahhüdün tetikleyicisi, çevrimiçi dergi Correctiv tarafından yayınlanan, Potsdam’daki aşırı sağcı bir toplantıda düzenlenen sözde geri dönüş planlarıydı. O zamanlar, Ocak 2024’te Caroline Fritsch, hayatında ilk kez yakındaki pazar meydanında bir gösteri düzenledi. 600 kişi geldi, sadece 200 kişi kayıt oldu.
36 yaşındaki oyuncu, “Bundan kısa süre önce Berlin’deki büyük gösterilerden birindeydim ve bir şeyler yapıp protestoyu memleketime, küçük kasabaya taşımam gerektiğini hissettim” diye anımsıyor. O zamana kadar herhangi bir partide ya da başka bir siyasi faaliyette bulunmamıştı.
Uyum yaratmak ve toplumdaki çeşitliliği görünür kılmak Fritsch ve meslektaşlarının hedefleridir. Girişim öncelikle gençlere ve genç yetişkinlere yöneliktir. Fritsch, “Pek çok genç bize, sorunlarının siyasetle çözüldüğü hissine kapılmadıklarını söylüyor. Pek çok parti bölgemizden çekilip alanı popülistlere bırakıyor” diyor. Buna karşı bir şeyler yapmak istiyor.
Eski dostlar arasındaki fikir, nüfusu yaklaşık 20.000 olan şehirde kısa sürede bir ağa dönüştü. Düzenli toplantılarda, teknolojiden tasarıma ve iletişime kadar her geçen gün daha fazla kişi uzmanlıklarıyla projeye katkıda bulunuyordu: “Başlangıçta yalnız kalacağımızdan korkuyordum. Ama tepki çok büyüktü. Bu bizi birbirimize motive etti ve şimdi neredeyse kesin bir başarı.” Nadiren herhangi bir düşmanlık söz konusuydu ancak bunun yerine şehir toplumundan çok sayıda olumlu geri bildirim geldi.
Luckenwalde’dekine benzer yerel ve bölgesel girişimler başka yerlerde de mevcuttu ve varlığını sürdürüyor. Yine de gözlemcilerin bakış açısından, bir yıl önceki büyük gösterilerin sonuçları düşündürücü.
Leipzig Üniversitesi Else Frenkel Brunswik Demokrasi Araştırma Enstitüsü’nden sosyal bilimci Johannes Kiess’e göre, hareket Almanya’daki aşırı sağcılığı zayıflatmadı. Kiess, “Başlangıçtaki etkileyici ve geniş çaplı seferberlikten geriye çok az şey kaldı. Politikacılar gösterilerin taleplerine yanıt vermedi. Bu durum, katılanlar arasında hızla hayal kırıklığına yol açtı” diyor.
Merkez partiler başlangıçta protestoların yanında yer aldı. Ancak sivil toplumu güçlendirmek için gerekli olan demokrasiyi geliştirme yasası hâlâ mevcut değil. AfD’yi yasaklama çabaları da çok az ilerleme kaydetti. Benzer şekilde, gösteriler sonuçta popülist partilerin seçim başarılarını ve yüksek anket oranlarını engelleyemezdi. Göç ve sığınma konusundaki tartışma ise daha da sağa kaydı.
Yine de Kiess, bir yıl önceki Correctiv’in açıklamalarına verilen tepkilerde demokrasi açısından olumlu sinyaller görüyor: “Doğu Almanya’nın birçok küçük kasabasında bunlar, aşırı sağcılığa karşı ilk ve en büyük gösterilerdi. Bu, nüfusun geniş kesimlerinin bu tasarıyı reddettiğini gösterdi. AfD’nin etnik-ırkçı anlatıları”.