Bilim adamları insan beyinlerinde artan mikroplastikleri tespit ediyor, çalışma endişelerini artırıyor

İnsan beyin dokusunda mikroplastik kontaminasyonun artışı bildirilmiştir ve bulgular son yıllarda bir artış olduğunu göstermektedir. Mikroplastikler ve nanoplastikler önemli miktarlarda tespit edildiğinden, potansiyel sağlık etkileri ile ilgili endişeler artmıştır. Araştırmalar, demansı olan bireylerin daha yüksek konsantrasyonlara sahip olduğunu göstermektedir, ancak nedensellik belirsizliğini korumaktadır. Bu parçacıkların varlığı kurulmuş olsa da, araştırma metodolojisi ve bulguların doğruluğu bilimsel toplumda devam etmektedir.

Çalışma yükselen mikroplastik seviyeleri vurgular

3 Şubat’ta Doğa Tıbbında yayınlanan bir araştırmaya göre, insan beyni dokusunda mikroplastik konsantrasyonu, 2016 ve 2024 yılları arasında yaklaşık yüzde 50 arttı. Araştırmacılar, demansla ölenlerde mikroplastik seviyelerin yaklaşık altı kat daha yüksek olduğunu buldular. Durumu olmayan bireylerde. 1997’den 2013’e kadar olan örneklerle karşılaştırmalar, zaman içinde mikroplastik birikimte sürekli bir artış göstermiştir.

Çalışma, 2016’da ölen 28 kişiden beyin, karaciğer ve böbrek dokusunu ve 2024’ten 24 kişiden 24 kişi inceledi. En yüksek konsantrasyonlar beyin dokusunda bulundu, mikroplastik seviyeler böbrek ve karaciğerden yedi ila 30 kat daha fazla değişti. Gıda ambalajında ​​yaygın olarak kullanılan polietilen varlığı en dikkate değerdi ve tespit edilen plastiklerin yüzde 75’ini oluşturdu.

Beyin sağlığı üzerindeki potansiyel etki

Canlı Bilime e-postasında, New Mexico Üniversitesi’nde bir toksikolog olan çalışma yazar Matthew Campen, mikroplastik birikiminin beyin kılcal damarlarındaki kan akışını potansiyel olarak bozabileceğini veya nöral bağlantılara müdahale edebileceğini belirtti. Demans bağlantılarıyla ilgili endişeler mevcut olsa da, doğrudan bir nedensellik oluşturulmamıştır.

Araştırma yöntemleriyle ilgili endişeler

Çalışmanın metodolojisine ilişkin şüphecilik bazı bilim adamları tarafından ifade edilmiştir. Canlı bilime konuşan Melbourne’deki RMIT Üniversitesi’nde kimya profesörü olan Oliver Jones, sonuçların biyolojik olarak makul olup olmadığını sorguladı. Kullanılan ana analitik yöntemin, piroliz-gaz kromatografisi-kütle spektrometrisinin, beyin yağlarından kaynaklanan parazit nedeniyle fazla tahmin edilmiş plastik konsantrasyonlara yol açmış olabileceğine dikkat çekti.

Bu kaygılara rağmen, Utrecht Üniversitesi’nden toksikolog Emma Kasteel, canlı bilim için yaptığı açıklamada, kesin seviyeler belirsiz olsa da, beyindeki mikroplastiklerin doğrulanmış varlığının daha fazla araştırmayı gerektirdiğini belirtti.