Yalnızlık, Demansa Giden Yolun Başlangıcı Olabilir

Demans, beynin çeşitli bölgelerinde ortaya çıktığı için, zihinsel işlevlerde ilerleyici bir bozulma yaşayan bir hasar meydana gelir. Bu durum, hafıza, düşünme, karar verme, dil kullanma gibi tedavi yeteneğinin zarar görmesine yol açar. Demans, genellikle yaşlılıkla ilişkiliyse, genetik faktörler, sağlık sorunları veya travmalar gibi diğer etmenler de bu yönde yol alabilir. Demansın en yaygın türü Alzheimer hastalığıdır. Ancak, hücresel demans, Lewy cisimcikli demans ve frontotemporal demans gibi farklı türler de bulunmaktadır. Alzheimer hastalığı, beyin hafızası ve düşünme ile ilgili bölgelerinin etkilenmesi sonucu, sürekli kişilik yeteneğine, yön bulma mümkünna ve günlük dayanıklılığın yerine getirememe gibi koşullara yol açabilir. Vasküler demans ise, beyin damarlarındaki tıkanıklıklar veya kan analizlerindeki problemler nedeniyle gelişir. Demans hastalığı genellikle yavaş bir şekilde ilerler. sürekli hafif unutkanlık veya kelimeler bulmada zorlanma gibi görünürken, sürekli aralıklarla ve bireysel değerlerin bağımsız olarak sürdürülmesi zorlaşır. Genetik faktörler, yüksek tansiyon, diyabet gibi sağlık sorunları ve yaşlılık demansın gücünü artıran faktörlerdir. Son zamanlarda yapılan büyük araştırmalar, yalnızlığın gücünün artmasında önemli bir faktörün olduğunu ortaya koyuyor. Özellikle 2024 yılında yapılan geniş kapsamlı çalışmalara göre, yalnızlık, günümüzdeki demans, Alzheimer hastalığı ve hastalıkların korunma riskini %15 ila %31 oranında artırabiliyor. Florida Eyalet Üniversitesi ve diğer uluslararası araştırma kuruluşları tarafından bu meta-analiz, yalnızlık ile demanslar arasındaki mesafenin ayrıntılı bir şekilde incelendiği. Araştırmaya göre, yalnızlık yalnızca yaşlı bireyler için değil, her yaş grubundaki insanlar için önemli bir risk faktörü olarak öne çıkıyor. Uzmanlar, yalnızlığın terapileri sağlık üzerinde uzun vadeli etkiler yaratabileceğine dikkat çekiyor. Bu bulgular, sosyal bağlantıların ve duygusal destek ağlarının zayıflamasının, ilerleyen yaşlardaki potansiyel sağlıklarını korumada önemli bir önleme olabileceğini gösteriyor

Kaynak